Normalised & Deviated Child
Setiap kali baca buku Montessori, mesti ada discover perkara baru. Kali ni tertarik dengan deviations yang ditulis dalam The Absorbent Mind. Sebenarnya baca untuk faham lebih mendalam tentang kanak-kanak dan concentration, tapi jumpa dan tertarik dengan deviations yang banyak juga dibincangkan dalam buku-buku Montessori. Sebelum ni banyak dengar dan baca Normalisation sahaja, dan sebenarnya deviations ni berkait rapat dengan Normalisation.
Seperti biasa, sekali lagi saya discover, pandangan beliau lain dari yang lain. Deviations bermaksud melencong/menyimpang dari normal. In this case, kanak-kanak menyimpang dari normal. (Don’t get me wrong, please understand what Montessori meant by normal.) Dan dalam kamus Montessori, deviated child adalah kanak-kanak yang biasa kita fikir “Normal/Biasalah tu kanak-kanak, memang macam tu.”
Seperti beberapa contoh yang disenaraikan dalam The Absorbent Mind; tendencies to violence, aggression, disobedience, possesiveness, selfish, inability to concentrate, cry for what they want, always wishing to be entertained, easily bored and refused to eat.
Jadi apa itu normal dalam Montessori?
Children are born normal (even with children with normalities in the clinical sense could be normal. In the Montessori sense, a child who is as he meant to be, unsullied by the adverse effects of a hostile environment.
Dalam buku The Absorbent Mind, she carefully explains the nature development of human, yang bermula dari ibu bapa yang sihat yang bebas dari penyakit, bebeas dari alcohol etc conceive, ibu jaga kandungan sebaiknya, bila lahir, bayi diberi penjagaan dan dalam persekitaran yang bantu dalam perkembangannya, maka kanak-kanak pada umur 3 tahun akan jadi ideal man. Bunyi mustahil kan? Ya, memang mustahil.
“This ideal is never reached because apart from other reasons, many obstacles intervene. Children by the age of three, different from one another and the differences vary in importance not only according to the severity of the experiences that have caused them, but also and especially according to the age at which these occured.”
This process, the process of normalization, occurs when development is proceeding normally. She used the word normalization so that people would think that these qualities belonged to all children and were not something special just for a few.
Dr. Rita Shaefer Zener
Jadi kenapa? Macamana dia boleh cakap normalised child adalah normal state kanak-kanak dan perangai (yang buruk dan baik) anak-anak kita yang sehari-hari kita hadapi ni adalah deviation?
Sebab semua perangai-perangai ni hilang bilamana kanak-kanak “become absorbed in a piece of work that attracts them…. all vanish and there remains only one kind of child.”
Dalam buku The Secret of Childhood, Montessori rekodkan pemerhatian beliau pada seorang kanak-kanak perempuan di sekolah pertamanya.
Kanak-kanak ini berumur 3 tahun nampak sibuk guna Cylinder Blocks, masukkan dan keluarkan setiap silinder daripada soketnya. Montessori agak terkejut melihatkan kanak-kanak sekecil tu buat latihan tu berulang kali dengan intense interest. Montessori mula mengira berapa kali kanak-kanak itu ulang buat. Kemudian Montessori nak tengok sejauh mana konsentrasi kanak-kanak tu. Montessori minta seorang cikgu ajak kanak-kanak lain menyanyi dan bergerak-gerak. Tapi kanak-kanak perempuan tu tadi tak berganjak. Kemudian, Montessori perlahan-perlahan ambil kerusi yang kanak-kanak perempuan tu duduk sebelum ni dan letakkan kerusi tu di atas meja. Masa Montessori tengah angkat kerusi tu kanak-kanak tu tadi ambil dan pegang silinder-silinder tu. Sekarang dia dah ulang sebanyak 42 kali. Kemudian dia berhenti buat dan ekspresinya seolah-olah baru sedar dari mimpi dan senyum kegembiraan. Dia tak perasan pun apa yang telah Montessori buat untuk distract dia.
Kejadian ni berulang-ulang dengan kanak-kanak lain juga dan setiap kali kanak-kanak seperti kanak-kanak tadi berhenti dengan muka yang puas, mereka seperti individu yang cukup rehat, filled with life and joy. Lama kelamaan semua children behavior traits ni hilang dan melahirkan mereka yang baru; sweet and serene, grew inner discipline and peace.
Montessori came to believe that this “new child” was indeed the natural or “normal” child which had emerged; and that the behaviour previously regarded as characteristic of childhood was some kind of “deviation” from the norm. In this context it is important to understand that the word “normal” is not used in the sense of usual or average, but rather to mean “natural”. The normal child is the true child, revealed as he or she is meant to be.
Sharon Cordwell
Resources:
- The Absorbent Mind
- The Secret of Childhood
- Normalisation
- Normalisation & Deviation